Złapałam chwilę oddechu po szaleństwie związanym z książką i z tej perspektywy chciałabym Wam napisać kilka słów. Jednak, gdy już się do tego zabrałam, zupełnie nie wiem, od czego zacząć! Jednak nie, wiem co chciałabym powiedzieć, i na początku, i na końcu, i w środku: 

DZIĘKUJĘ!!!

Ogromnie Wam dziękuję…

… za wszystkie słowa wsparcia i zachęty,

… za Waszą obecność na spotkaniach autorskich,

… za pracę na warsztatach,

… za tak ciepłe przyjęcie książki,

… za wszystkie maile, wiadomości na Facebooku, komentarze i wiadomości na Instagramie,

… za zdjęcia z książką,

… za recenzje,

… za Wasze inspirujące historie upraszczania życia z książką w ręku.

Już jako dzieciak w podstawówce, czytając namiętnie książki pod kołdrą, wiedziałam, że sama chciałabym taką napisać. W liceum, mierząc się z reportażami, myślałam że to będzie mój kierunek. A potem zapomniałam o swoim marzeniu, choć co jakiś czas wracało do mnie przypadkiem, gdzieś zapisane na liście. Szczerze mówiąc, nigdy nie przypuszczałam, że napiszę książkę na taki właśnie temat, ale życie zaskakuje :). Sam proces pisania również nie był prosty. Niby wiedziałam, że inaczej pisze się wpisy blogowe, a zupełnie inaczej spójny tekst na 300 000 znaków, ale i tak była to dla mnie wielka szkoła życia, a nade wszystko szkoła pisania jako takiego. Jednak, to temat na jeszcze inny post.

 Książka w wersji drukowanej: http://bit.ly/2bHMwWK
 Książka w wersji ebook: http://bit.ly/2bOIq0h

Dziękuję Wam bardzo za okazję do osobistego spotkania, za tak liczne przybycie. Zarówno warsztaty, jak i spotkania autorskie były niesamowite. Nie stresowałam się przed nimi do momentu, gdy przed spotkaniem premierowym przyjechaliśmy z MM do Arkadii trochę wcześniej i z ciekawości zajrzeliśmy do Empiku, żeby zobaczyć w którym dokładnie miejscu będziemy siedzieć. Mówię do MM, że chyba gdzieś w głębi, a on na to – tutaj, gdzie Twoje wielkie zdjęcie – i wtedy to już maksymalnie się zestresowałam :). Ale szybko mi przeszło, bo byliście super! Wspaniała, merytoryczna dyskusja! W trakcie podpisywania egzemplarzy mieliśmy dla siebie dosłownie chwilę, ale nawet przez ten moment zechcieliście się ze mną podzielić Waszymi historiami, doświadczeniami upraszczania. To było dla mnie ogromnie wzruszające. Bywały momenty, gdy musiałam powstrzymywać łzy. Dziękuję Wam za to.

[ultimate_gallery id="17248"]

Zdjęcie autorstwa Jest Rudo oraz Empik.

Generalnie, całe ostatnie dwa miesiące były bardzo emocjonujące. Obawiałam się odbioru książki. Czułam, że mam wiele do przekazania, ale nie wiedziałam, jak książka zostanie przez Was odebrana, zwłaszcza że miała trafić i do Czytelników bloga i do osób, które przecież zupełnie mnie nie znają. Co mnie cieszy ogromnie, liczba pozytywnych recenzji jest porażająco wręcz ogromna! Był czas, gdy MM się ze mnie śmiał, że niezależnie, co wrzucę na FB czy insta, to i tak pod spodem pojawi się komentarz na temat książki, że czytacie, że wprowadzacie w życie, że inspiruje. Jako autor nie mogłabym chcieć więcej ;). Oto 2 moje ukochane przykłady:

A u mnie porządki pełną para :) tylko ze swojego pokoju wyniosłam worki o łącznej wadze (ważyłam ?) …20 kg! Wczoraj piwnica i poszło jakieś…300 kg (słownie: trzysta) ? poszło stare agd i pierdyliard przydasi.

Ewa

Zakupiłam, połknęłam w dwa dni, w końcu ktoś ubrał w słowa moje przemyślenia. Tylko z jednym się nie zgadzam. Przygodę z minimalizmem trzeba niestety zacząć od zakupów – paczki 160 litrowych worków na śmieci ? W tym tygodniu wyniosłam już 4 takie.

Ania

Oczywiście było tego dużo, dużo więcej. Przeczytałam wszystko, co tylko wpadło mi w łapki, uśmiechając się do każdej pojedynczej opinii na temat książki :). Poniżej znajdziecie recenzje na blogach, wszystkie, które znalazłam, albo które na moją prośbę przesłaliście. Jeśli którejś brakuje, linkujcie śmiało w komentarzach.

Oczywiście, mózg i tak jakoś wyłapuje dosłownie kilka mniej pozytywnych opinii. Cóż, jestem tylko człowiekiem ;). Mam doświadczenie w mierzeniu się z krytyką moich poczynań blogowych i tu niewiele mnie „rusza”, jednakże przy książce pierwsze zetknięcie się z negatywnymi opiniami było trudne, choć już się z tym uporałam. Swoją drogą, reakcja autora książki na krytykę to ciekawe zagadnienie. Przeczytałam gdzieś, że szanujący się autor nigdy nie powinien wchodzi w polemikę z recenzentem, nawet jeśli nie zgadza się z treścią recenzji, albo jeśli jest ona niemerytoryczna. Nie do końca umiem się z tym zgodzić, ale i nie potrafię zdecydowanie się odnieść. Co o tym myślicie?

Ten dzisiejszy tekst to trochę strumień świadomości, nie miejcie mi tego za złe, proszę. Na koniec chcę napisać to samo, co w książce:

Dziękuję wszystkim Czytelniczkom i Czytelnikom mojego bloga. Bez Was, Waszej codziennej obecności i wsparcia nigdy nie byłoby mnie w tym miejscu, a ta książka nie mogłaby powstać.