Lifestylowe migawki (plus sweter!)

Jak na rasową blogerkę lifestylową przystało, raz na bardzo długi czas raczę Was typowymi wpisami z cyklu co ostatnio widziałam, czytałam, jadłam i robiłam ;). I tak też będzie dzisiaj. Zainteresowanych tylko i wyłącznie swetrem, zrobionym przez moją Mamę, zapraszam serdecznie w dół tekstu :).

Ostatnio niezwykle nudno spędzam czas, głównie przed komputerem, pisząc, pisząc i pisząc. Pisanie książki to wcale, a wcale nie jest różowo-romantyczna sprawa, a raczej mozolna praca i stałe mierzenie się ze swoimi słabościami, więc umilam sobie czas, jak mogę. Głównie kawą i świeżymi kwiatami w domu :). Ponieważ wszystko mi się obecnie kojarzy z minimalizmem, to próbuję oderwać się od tematu i trochę poczytać książki z listy, ale i tak wszędzie ten minimalizm i slow life się wtrynia czy tego chcę, czy nie :). Ostatnio, dwie książki przykuły moją uwagę, jedna zupełnie nowa, druga stara, ale ogromnie warta wzmianki:

Książka, której tytuł kiedyś sobie zapisałam, a teraz postanowiłam wreszcie przeczytać. Uśmiałam się trochę, ponieważ to opowieść o kobiecie (w moim wieku), która po rozwodzie postanawia uporządkować swoje życie, pozbywają się dobytku tak, aby pozostawić sobie tylko sto rzeczy. Oczywiście, w międzyczasie zakochuje się, przygarnia psa, a wszystko kończy się happy endem (spoiler). Warstwa literacka jest dość słaba, ale bardzo podoba mi się pomysłowe obudowanie fabuły, życia i doświadczeń głównej bohaterki wokół przedmiotów.

Książka dostępna jest w promocyjnej cenie.

To jest książka, którą po prostu należy mieć w swojej biblioteczce. Nie po to, żeby tam leżała, oczywiście, ale aby do niej wracać w każdej możliwej chwili. Mało jest książek, które są tak mądrze, bezpośrednio napisane. Pomimo, że merytoryka porad spisanych przez Agnieszkę jest absolutnie bez zarzutu to najcenniejsze dla mnie w tej książce jest uczucie lekkości i… szczęścia właśnie, które mnie ogarnia każdorazowo po lekturze, choćby fragmentu. :)

Jest to wznowiona edycja, dostępna w przedsprzedaży, również w promocyjnej cenie.

Mało mam teraz czasu na blogi, zupełnie świadomie przerzucam dietę informacyjną również na tą część internetu, ale i tak wpadło mi ostatnio w oko kilka naprawdę ciekawych tekstów:

W odpowiedzi na jedno z pytań, które zostało mi zadane w formularzu, a które mnie poruszyło, uformowałam sobie w głowie odpowiedź, a potem przeczytałam ją u Ani :). Oczywiście, żartuję sobie, ale Ania w swoim stylu, bardzo trafnie podsumowała to, co myślę o idealnym życiu rodem z z Instagrama.
Syndrom oszusta to bardzo dobrze znany mi mechanizm psychologiczny. Pojawia się u mnie silnie w momencie pisania książki. Chciałam nawet stworzyć na ten temat tekst, ale zupełnie nie ma to sensu, gdyż Ewelina zrobiła to bardzo dobrze. Jeśli chcesz, to możesz teraz sprawdzić czy Ty też jesteś oszustem? :)
Natalia to chyba, oczywiście poza mną ;), najbardziej pracowita osóbka, jaką znam. Nie dość, że robi naprawdę fajne rzeczy, to jeszcze trafnie podsumowuje nasz blogerski grajdołek.

A najlepsze na koniec ;). Sama dziergam oczywiście dzielnie, zrobiłam sobie nawet szalik i czapkę bez niczyjej pomocy (odrobina youtuba się nie liczy przecież, prawda?), ale to się nijak nie może mierzyć z zawodowstwem mojej Mamy. Zdjęcie zrobionego przez nią swetra zebrało jakieś dzikie liczby lajków, nieosiagalne dla mnie wcześniej, chyba nawet gdybym się rozebrała ;). Wcale mnie to nie dziwi, bo zrobiony przez Nią sweter to najpiękniejszy sweter, jaki kiedykolwiek widziała moja szafa. Na Waszą prośbę oto prezentacja swetra w całości, a pod zdjęciem kilka informacji na temat samej robótki.