Podobno przyjaciół poznaje się w biedzie. Ale, żeby ktoś biednemu mógł pomóc, sam musi być w lepszej, często finansowo, sytuacji. Martyna Wojciechowska, osoba którą niezwykle cenię za jej działalność publiczną i społeczną, powiedziała kiedyś, że „sukces rodzi odpowiedzialność”.
Miesiąc temu minęły dwa lata mojego blogowania tutaj. Gdy to sobie uświadomię, to cały czas jest to dla mnie niezwykłe i lekko niepojęte, że przez te dwa lata zebrało się tutaj tyle osób, które czytają i śledzą to, co robię. To, co mam do powiedzenia. Jestem Wam za to ogromnie wdzięczna i bez śladu fałszywej skromności chcę powiedzieć, że 60 000 osób, które odwiedzają bloga, to jest sukces.
A sukces rodzi odpowiedzialność. Czuję nieustannie ogromną odpowiedzialność za słowo, za wszelkie treści, które się tutaj pojawiają. Do tego, co chcę Wam dziś ogłosić, przygotowywałam się długo. Zbierałam informacje, chodziłam na spotkania, sprawdzałam i weryfikowałam z wielu stron. Pisząc ten tekst, zastanawiałam się, w jaki sposób to Wam powiedzieć, jak sprawić, żebyście chcieli się zaangażować razem ze mną i chyba zrobię to tak po prostu. Poproszę.
Myślę, że przez te dwa lata zdążyliśmy się już całkiem dobrze poznać. Wierzę, że ufacie w to, co robię, a ja doświadczam Waszego wsparcia na co dzień. Liczę więc, że i w tej jednej kwestii będziecie skłonni mi zaufać. Otóż, od tego momentu oddaję swoje blogowe wsparcie, swoje miejsce w sieci Stowarzyszeniu Wiosna. Dlaczego?
Od dawna szukałam organizacji, razem z którą będziemy mogli zrobić coś dobrego. Wiosna pojawiała się w moich myślach regularnie. Kiedyś, jeszcze za czasów pracy w korporacji, co roku przygotowywaliśmy Szlachetną Paczkę. Wiosna powróciła również za sprawą Konrada Kruczkowskiego z bloga Halo Ziemia. Co rusz, Wiosna pojawiała się gdzieś blisko. Wysłałam więc maile do kilku organizacji, którym mogłabym coś zaoferować i… odezwała się tylko Ania Piwowarczyk z Wiosny.
Jeszcze przed spotkaniem sprawdziłam ich dokładnie. Lubię wiedzieć, gdzie trafiają moje pieniądze i moje zaangażowanie, to naturalne. Przekopałam się przez internet, sięgnęłam do tylu źródeł, ile tylko udało mi się znaleźć, ale tak naprawdę, dopiero gdy przeczytałam książkę założyciela Wiosny, księdza Jacka Stryczka pod tytułem „Pieniądze. W świetle Ewangelii. Nowa opowieść o biedzie i zarabianiu”, poczułam że to dobry wybór. Dawno nie przeczytałam treści, które byłyby tak wyraźnie styczne z moimi poglądami w kontekście zarabiania i wydawania pieniędzy. Spotkanie z Anią tylko mnie w tym utwierdziło. Zadałam Jej tyle pytań, czasami trudnych i niewygodnych, a Ona odpowiadała na wszystkie z uśmiechem :).
Postanowiłam więc zostać oficjalnie Przyjacielem Stowarzyszenia Wiosna i dołączyć do Klubu Wiosna i Przyjaciele.
Dlaczego? Ponieważ zwyczajnie uważam, że Ci, którzy mają w życiu więcej szczęścia powinni pomagać tym, którym go zabrakło. Wiem, że swoim zaangażowaniem nie zmienię losów świata, ale to coś dobrego, co mogę zrobić wokół siebie. To drobne działanie to zawsze to więcej niż nic. Jeśli skorzysta na tym choć jedna osoba, będzie to działanie z sensem.
Co będę robić? Dołączam do Klubu WIP, którego członkowie, poprzez wpłatę drobnej kwoty co miesiąc, umożliwiają działania stowarzyszenia, między innymi organizację znanej i cenionej akcji Szlachetna Paczka. Najniższa kwota regularnego wsparcia to 20 zł. Tyle, co duża kawa latte w popularnej kawiarni, dwie kolorowe gazety, paczka papierosów… Czasami tyle, co nic. Kliknięcie w baner poniżej przeniesie Cię na stronę Klubu WIP, gdzie dowiesz się jak dołączyć do mnie i do pozostałych 3000 osób, dla których ważne jest przemyślane pomaganie. Minimalizm, o którym piszę to nie tylko pozbywanie się zbędnych rzeczy, to również mądre ich nabywanie. Czy jest mądrzejszy i bardziej sensowny sposób wydania tych 20 zł?
Dołączysz do mnie, proszę?
