Moje myśli są już głęboko w potrzebie jesiennego uspokojenia. Robię plany, marzę, porządkuję. Powoli wychodzę z letniego szaleństwa wyjazdów, spotkań i energii, która skierowana jest mocno na zewnątrz.
Ponieważ jednak dziś ma być 31 stopni w Warszawie, w przerwie między obowiązkami, postanowiłam wziąć ostatni oddech lata i podzielić się z Tobą małymi zachwytami ostatnich tygodni lata…
Dokładnie tak wyglądałam przez trzy tygodnie lipca i odrobinę sierpnia, gdy zmogła mnie choroba. :) Na szczęście potem było lepiej. Czasami wystarczy się uważniej rozejrzeć, żeby dostrzec coś naprawdę pięknego, czasami w swojej niedoskonałości.
Coraz więcej pieczątek w książeczce korony gór polskich i coraz więcej zachwycających widoków w głowie.
Noc spadających gwiazd i spełniających się życzeń.
Okazuje się, że moje włosy się kręcą. :) Zawsze chciałam takie mieć. :)
W szafie jeszcze pachnie latem, ale kilka zimnych, mazurskich wieczorów przypomniało mi o konieczności kupienia nowej puchówki.
sweter – Jack&Jones
jeansy – HM
tenisówki – Ryłko
bransoletki – rękodzieło z podróży
Mazury przywitały nas iście kocykową pogodą, ale udało się wyrwać nad wodę, gdy tylko zaświeciło słońce.
To jak powrót do lat dzieciństwa.
Przegrana w cymbergaja i smak wędzonego węgorza.
W drodze do Wrocławia eksploruję kolejne hiszpańskie kryminały z biblioteki. Cygańska narzeczona jest w porządku, ale druga część serii (Purpurowa sieć) jest dużo lepsza.
Od lewej w góry: Czułek z opatrunkiem po zdjęciu złamanego pazura; rzeźba, która wygląda jak Brancusi, znaleziona w albumie na szczycie Chełmca; uwielbiam wystawy prac na ścianach lokalnej biblioteki; kubek to prezent do kolekcji, z której przez ostatnie lata raczej ubywało, niż przybywało. :)
Jeszcze włos wakacyjny, ale powoli wchodzę w jesień.;) Za kilka dni podzielę się z Tobą swoimi jesiennymi planami i ciekawa jestem też ogromnie Twoich. :)
