Czym naprawdę jest proste życie? Czy slow life to odpowiedź na stres i bolączki obecnych czasów? Czy nasze życie rzeczywiście przypomina wielki hipermarket? Na te i inne pytania odpowiadam w rozmowie z psychoterapeutką Malwiną Huńczak. Zapraszam do wysłuchania kolejnego (po dłuuuuuuuugiej przerwie) odcinka mojego podcastu – Sztuka Prostego Życia.
W tym odcinku opowiadam(y) o:
- mojej rozmówczyni Malwinie Huńczak – psycholożce i psychoterapeutce i o tym, jak się poznałyśmy;
- wzmożonych poszukiwaniach i tęsknocie do prostego życia/slow life;
- kulturze przesytu i braku;
- definicji prostego życia;
- tym, czy proste życie to łatwe życie;
- prostym życiu wg Instagrama;
- metaforze życia jako wielkiego hipermarketu;
- tym, czy proste życie jest odpowiedzią na stres;
- uważności i wdzięczności jako części prostego życia;
- tym, czy proste życie to nic nierobienie;
- czujności na siebie i przestrzeni emocjonalnej;
- tym, od czego zacząć, jeśli chcemy żyć prosto;
- tym, na czym polega proste życie wg Malwiny;
- wartościach w życiu i o tym, w jaki sposób mogą nas wspierać, gdy jest bardzo trudno;
- dobrej rutynie jako części prostego życia;
- pełni życia w prostym życiu;
W tym odcinku wspominam(y) o:
- książce „Zaakceptuj siebie. O sile samowspółczucia” Malwiny Huńczak
- kursie budowania szafy kapsułowej Szafa Minimalistki. Mam się w co ubrać!
- blogu Prosto o psychoterapii Malwiny Huńczak
- profilu Malwiny Huńczak na Facebooku
- profilu Malwiny Huńczak na Instagramie
- książce „Siła niedoskonałości. Dlaczego perfekcyjnie nie zawsze oznacza najlepiej” Malwiny Huńczak
- moim blogu: www.simplicite.pl
Skąd pobrać podcast?
W tej chwili odsłuchanie podcastu możliwe jest:
- tutaj, na blogu – wystarczy kliknąć ten zielony przycisk play powyżej
- poprzez konto na SoundCloud
- na moim kanale na Youtube
- na Spotify
- na Apple Podcasts
Wolisz czytać, nie słuchać?
Absolutnie Cię rozumiem. :) Sama słucham podcastów tylko i wyłącznie wtedy, gdy zupełnie nie mogę czytać, czyli najczęściej w samochodzie. Tutaj znajdziesz do pobrania pełną transkrypcję w formie pliku pdf.
POBIERZ TRANSKRYPCJĘ PODCASTU TUTAJ.
Daj mi proszę znać jak się słuchało, czy było ciekawie i jaki temat proponujesz na odcinek nr 4 (bo nr 3 mam już nagrany!). :)
Pani psycholog ma bardzo męczący sposób wypowiedzi, dużo słów, mało konkretów, Dużo zwrotów „tak jakby” I „tak jakoś”. W sumie współczuję, bo bardzo starałaś się, żeby coś wyciągnąć konkretnego od tej pani, by ta rozmowa była interesująca i wniosła coś w życie osób słuchających tego podcastu. Rozmowa bardzo chaotyczna.
Ja nie odniosłam wrażenia chaosu, ale bardzo źle mi się słuchało z powodu tempa wypowiedzi pani psycholog. Chwilami myślałam, że emisja się urwała…
Nie wiem, czy bylo to zamierzone, czy pani psycholog tak ma, ale kolejnego wywiadu z tą panią nie dałabym rady wysłuchać.
Nie wiem jak inne miejsca, ale na YouTube można regulować prędkość słuchania, polecam korzystać, ten wywiad spokojnie można było na 1.5 przesłuchać ;)
Hej Agato, rozumiem Cię, bo ja większość podcastów i filmów słucham na przyspieszeniu nawet x2. :) Uważam, że szybkość mówienia to ogromnie indywidualna sprawa i można to sobie łatwo wyregulować dla siebie ustawiając właśnie prędkość odtwarzania. Pozdrawiam!
Kasiu przepraszam, bo poza małymi wyjątkami bardzo cenię Twojego bloga, treści, które zamieszczasz oraz sposób ujęcia tematów; ale ten podcast to jedno z większych „wodolejstw” jakie czytałam. Aż się zmęczyłam, i nic z niego nie wyniosłam. Pani psycholog bardzo chciała przekazać coś merytorycznego, ale wyszedł kołczing na najniższym poziomie.
Hej Iwono, dziękuję Ci pięknie za info zwrotne, ale chciałabym jednak stanąć w obronie i mojego gościa, i tematu, bo uważam, że nasza rozmowa nie ma absolutnie nic wspólnego z jakimkolwiek „kołczingiem”, a już na na pewno nie „na najniższym poziomie”. Pozdrawiam serdecznie!
Bardzo interesujący i pouczający wpis dziękuje:)
Witajcie, przeczytałam komentarze poprzedniczek i z mojej strony akurat wrażenia były bardzo pozytywne. Bez wątpienia Kasi swoboda oraz entuzjazm, dociekliwosc w rozmowach jest wyzwaniem dla rozmowcy. Natomiast zupełnie nie uważam, aby pani psycholog z tego powodu miałaby zmieniać swoją osobista dynamikę. Mnie się podobało, że dawała sobie przestrzeń do przemyśleń, refleksji i zastanowienia. Ta rozmowa nie musiała pokazywać, że zna odpowiedzi na każdy temat. Dodam, że tempo rozmowy było dla mnie kojace. Sama jestem bardzo dynamiczna, co wyciąga że mnie mnóstwo energi. Lubię czerpać więc spokój płynący z takich „audycji”. Poniekąd w taki sposób poszukuje swojej drogi do minimalizmu. Ciepło Was pozdrawiam. Kasiu, proszę o wiecej różnego rodzaju podcastów, bardzo mi służy słuchanie ich w czasie dnia pracy. Ewa
To po co pani śledzi i komentuje ten blog (celowo nie wstawiam ?,prosze zostać sama z tym pytaniem). Tylko widać od razu, że po to aby poddać go krytyce dla satysfakcji swojego rozczarowanego ego. Myślę, że nikt z nas nie będzie angażował swojego czasu oraz mocy aby z Panią dyskutować. Wówczas będzie pani musiała znaleźć sobie jakieś zajęcie. Pozdrawiam i temat uważam za wyczerpany.
Bardzo fajny podcast – liczę na kolejne inspirujące rozmowy :) Wysłuchałam z przyjemnością. Co do prostego życia czy minimalizmu chyba każdy musi dojść do tego sam – gdy dochodzimy do takiego poczucia przytłoczenia nadmiarem zaczynamy rozumieć, że potrzebujemy przestrzeni w swoim życiu i to we wszystkich dziedzinach życia.
Kojąco, rzeczowo, ciekawie.
Chyba slow life nie dla każdego będzie tym samym, ale w sumie to dobrze.
Świetny podcast. Bardzo przyjemnie się go słuchało. Skłania do wielu przemyśleń i refleksji. Bardzo podobały mi się wypowiedzi Pani psycholog. Pozdrawiam