Dwa tygodnie temu zaproponowałam Wam pewien podział na cztery typy osobowości, który może stać się ciekawym (choć z przymrużeniem oka) punktem wyjścia do świadomego budowania dobrych nawyków. Dziś serwuję zestaw porad dla każdego z typów.
Minimalizm w praktyce. O nawykach #1
Jeśli nie wiesz, a chcesz się dowiedzieć, którym jesteś typem, kliknij czytaj więcej.
Minimalizm w praktyce. O nawykach #2
Najczęściej stosowane wymówki, stojące na drodze do zbudowania dobrych nawyków.
Przy opracowywaniu tekstu korzystałam z najnowszej książki Gretchen Rubin ” Lepiej. 21 strategii, by osiągnąć szczęście”.
Naturalnie, bardzo rzadko zdarza się, że ktoś jest takim „czystym” typem osobowości. Najczęściej zobaczymy u siebie, czasami dziką, mieszankę. Nie ma na to rady, poza uczciwym zastanowieniem się nad własnym zachowaniem i rodzajami reakcji w różnych sytuacjach. Przykładowo, w pierwszej chwili, gdy przeczytałam o tym podziale, wydawało mi się, że jestem Zobligowana, niestety jednak, musiałam być ze sobą szczera i faktycznie, jak na typowego Prymusa przystało, mam tendencję do „wymyślania” sobie różnych oczekiwań, które ktoś może mieć wobec mnie. To bardzo nieprzyjemne, ale jednoznacznie plasuje mnie jako Prymuskę ;). Zacznę jednak od typów, które występują w przyrodzie najczęściej:
Zobligowany niech rozlicza się z wyników
Najbardziej skuteczną strategią budowania nawyków u osób Zobligowanych jest bycie rozliczanym. Zobligowany ma niską wewnętrzną motywację do działania, musi więc sobie pomóc, przykładowo poprzez:
- wyzwania, połączone z monitorowaniem wyników przez kogoś z zewnątrz
- pracę z trenerem personalnym czy dietetykiem, który będzie go pilnował
- wyznaczanie twardych terminów realizacji, najlepiej przez kogoś innego (klient, szef, partner)
- ogłoszenie czegoś publicznie, bo trudno mu się będzie wycofać
- podpisanie umowy z karami
- chęć bycia wzorem, np. dla dzieci
Wątpiący niech poszuka prawdziwego powodu
Wątpiący nie podporządkuje się zewnętrznym oczekiwaniom choćby nie wiem co. Dlatego też motywacji powinien poszukać wewnątrz, a najlepiej poprzez szczerą odpowiedź na pytanie, jaki ma cel w zbudowaniu dobrego, nowego nawyku. Pomocne będzie zwykłe, trenerskie pytanie „dlaczego”, zadawane samemu sobie tak długo, aż odsłoni prawdziwą przyczynę i bodziec. Przykładowo:
- Chcę zrobić porządki w szafie. Dlaczego?
- Ponieważ chcę zniwelować bałagan. Dlaczego?
- Ponieważ mnie męczy i nie mam się w co ubrać rano. Dlaczego?
- Ponieważ robię nieprzemyślane zakupy. Dlaczego?
Ponieważ wynagradzam sobie ciężką pracę. Bingo. Dotarliśmy do pierwotnego powodu, który czasami może ukazać zupełnie innych nawyk do zmiany. To zupełnie naturalne.
Prymus niech planuje
Prymusom planowanie sprawia niemal fizyczną przyjemność. Nie ma się co buntować, tylko wykorzystać tą naturalną tendencję. Planowanie ma dodatkowy plus – pozwala wyeliminować konieczność każdorazowego podjęcia decyzji, czy wykonać daną czynność, czy nie, a to bezcenna korzyść przy budowaniu nawyków. To, co w planie należy wykonać. Ta prawidłowość przemówi jednak wyłącznie do prymusów. I może czasami do zobligowanych.
Prymusi mają również niepokojącą skłonność do bezrefleksyjnego przestrzegania zasad, ale też spełniania oczekiwań innych. Pamiętajcie Prymusi, żeby czasami zastanowić się, czy posiadane nawyki faktycznie nadal działają na Waszą korzyść.
Buntownik niech ma się przeciwko czemu buntować
To najtrudniejszy typ do opanowania, przyznaję. Z wewnętrznym buntownikiem najtrudniej sobie poradzić. Jedyne, co motywuje Buntownika, to możliwość wolnego wyboru. Dlatego też czasami potrzebują mieć listę zadań, której nie będą przestrzegać :). Albo kogoś, kto poprosi ich o wykonanie konkretnej rzeczy ze świadomością, że zrobią zupełnie coś odwrotnego. Buntownik musi sam podjąć decyzję. W samotności.
Buntownicy nie znoszą nawyków, ale jeśli codziennie na nowo będą podejmować decyzję co do słuszności wykonania konkretnej czynności, jest szansa, że finalnie powstanie coś w postaci quasi – nawyku.
Jakimi sposobami Wy budujecie swoje nawyki? Zdradźcie, koniecznie, swoje sztuczki i podstępy!
