Szafa Minimalistki – zestawienia z mojej zimowej capsule wardrobe. Część 3 i podsumowanie sezonu

Najbardziej podoba mi się ta bluzka z kokardą pod szyją i w ogóle dobrze Ci w jasnych kolorach. Strasznie zazdroszczę Ci konsekwencji w stylu. Ja to średnio co 2 miesiące mam ochotę diametralnie zmienić swoją szafę. Przez chwilę wydaje mi się, że klasyka to jest to, za chwilę myślę: niee to nuda, potrzebuje wzorów! Za jakiś czas znowu: a może by tak bardziej męski styl itd. Nie kupuje nie wiadomo jak dużo ubrań, ale jak już mam coś kupić to miotam się strasznie, bo moje wyobrażenie jak chce wyglądać nijak się ma do tego co rzeczywiście noszę.

A ja muszę zapytać: Jak to możliwe, że z każdym wpisem wyglądasz coraz lepiej/młodziej/piękniej/bardziej spójnie/radośniej/z klasą? :) Do tego figura marzenie! Czy zmiana diety o której wspominałaś na LIVE na to wpłynęła? czy to inny sekret? ;) <3 Za 10 lat, bo tyle nas dzieli, chciałabym mieć taki spójny i profesjonalny wizerunek jak Ty :)

Powiedz proszę ile masz cm wzrostu – zastanawiam się nad tymi spodniami z Mango ale wydaje mi się, że mogą być dla mnie trochę zbyt krótkie…

Dla mnie najlepszym detoksem zakupowym były dwie ciąże w ciągu 3 lat, z urlopem macierzyńskim pomiędzy. Kupiłam w tym okresie tylko kilka ubrań ciążowych, i teraz odbudowuję moją szafę na nowo. Obecnie jest w niej 31 sztuk ubrań (na cały rok, specjalnie ostatnio policzyłam) plus buty, odzież wierzchnia i bielizna, a ja kompletnie nie mam potrzeby kupowania na zasadzie, bo tak mało mam ubrań. Pojechałam ostatnio na zakupy do dużej galerii handlowej, z góry wiedziałam co będę chciała kupić, nie wszystko się udało, ale rzeczy które kupiłam (czarne baleriny, czarna koronkowa bluzka pod żakiet, jeansy i czarne cygaretki) to w 100% trafione zakupy. W planie mam jeszcze kilka letnich ubrań i sandałki i szafa będzie gotowa. Ale tak jak piszesz nie mam potrzeby pójścia do sklepów, by sprawdzić co tam nowego. Idę po konkretne rzeczy i jeśli dobrze na mnie leżą to kupuję, jeśli nie, wychodzę bez żalu:)

Kasiu bardzo trafione zestawy. Mi najbardziej podoba się ten z białymi spodniami i bluzką z kokardą. Niby prosty a kokarda dodaje smaczku. Buty czerwone również są charakterne. Dobrze Ci w jasnych kolorach. Dochodzę do wniosku, że takie właśnie barwy delikatnym blondynkom służą najlepiej. Zbyt ostre np. ostra czerwień czy kobalt chyba za bardzo przytłaczają jasną skórę.

Pani Kasiu mam pytanie…czy ta bluzka COS, którą miała Pani w TV i wcześniej już też nie raz ją widziałam jest gdzieś obecnie do kupienia? Czy to już rzecz nie do zdobycia raczej…….? Wpis wspaniały. Pozdrawiam.

Kasiu, czy robilas sobie analize kolorystyczna? Bo na zdjeciach pieknie widac, jak ozywia sie Twoja twarz przy bialym i niebieskim kolorze blisko twarzy (na pierwszym zdjeciu z szalem to sie bardzo rzuca w oczy), awygladasz „swietliscie”, natomiast chyba nie sluza ci czarny i szary. MOze do tych marynarek dodac apaszke w innych kolorach?

wlasnie mialam Cie pytac jak to jest ze nosisz tyle czasu biale rurki i sa one w dobrym stanie :D bo co jak co ale biale spodnie bardzo sie niszcza, trzeba uwazac, a szkoda bo sa efektowne

Bardzo podoba mi się Twoja garderoba. Być może dlatego, iż jest wyjątkowo w moim guście i mam w swojej szafie parę podobnych modeli ubrań :) Bardzo bym chciała ograniczyć ilość swoich rzeczy do ok 30 sztuk ubrań na sezon jednakże obawiam się,iż nie uda mi się zejść do tak małej liczby. Wszystko zweryfikuje powrót do pracy pod koniec wakacji. Jak na razie udało mi się ogarnąć moje ubrania codzienne, domowe, spacerowe czyli wszystkie te, których nie noszę do pracy lub na specjalne okazje. Jeszcze posiadam parę sztuk ubrań, które nie pasują ale z racji swojej wygody sprawdzają się idealnie na zabawy z dziećmi a ja nie płaczę, kiedy zostają pochlapane farbą czy pomazane długopisem. Niestety moja praca wymaga stroju typowo biznesowego i nijak ma się on do choćby stroju na spacer z 2 małych dzieci. I tak już wiem,że moja garderoba musi się składać tak jakby z 2 części: 1 związanej z życiem zawodowym (no chyba,że zmienię pracę ;)) i 2 związana z życiem poza nim. A co do zakupów to w ciągu ostatniego roku zrobiłam ich zdecydowanie mniej niż w latach wcześniejszych. Ostatnie zakupy w 2016 roku miały miejsce w lipcu (poza przymusowym zakupem kurtki zimowej w listopadzie). Aczkolwiek przyznam się, iż w minioną sobotę byłam na pierwszych zakupach w tym roku i wreszcie udało mi się kupić spodnie, które miałam w planach chyba już ze dwa lata, oraz 3 koszulki zupełnie zwyczajne, proste pasujące do wszystkiego, na których brak ostatnio cierpiałam. No i niestety….znów poległam na butach, które są moją piętą achillesową w całym procesie oczyszczania szafy, aczkolwiek już zaczynam to akceptować i chyba pozostanie to jedyny element mojej garderoby, który finalnie nigdy nie zostanie ograniczony. Poza tym jestem osobą, która uwielbia proste ubrania i to buty nadają styl większości moich stylizacji. Tak już mam :)
Z niecierpliwością czekam na twoją capsule wardrobe na wiosnę i lato :)

Ostatnio przeżyłam niezły szok – obejrzałam za namową koleżanki kilka filmików na YT trzech znanych blogerek (videoblogerek?). Film polega głównie na tym, że pani pokazuje, jakie ciuchy ostatnio kupiła. I fajnie, tylko że takie filmiki wstawiane są co kilka dni, czyli, jak mniemam, pani przez jeden tylko miesiąc zamawia co najmniej kilkanaście nowych sztuk. Jak widze w takim filmie, że kupiła właśnie kilka nowych koszul w popularnej sieciówce ( zwanej przez mnie „Śmieciówką”), bo „koszul nigdy za wiele” to mi ręce opadają. A filmik ma kilkadziesiąt tys. odsłon. Naprawdę aż tak wiele z nas jara się tymi dziesiątkami nowych zdobyczy? I żeby to jeszcze nowe nabytki przyjaciółki, ale pani z sieci? Filmy, gdzie blogerka otwiera swoje pudło z zakupami biją rekordy popularności. O co kaman??? Naprawdę ludzie to lubią?
Myślę, że robisz dobrą robotę, chociaż jakoś w swej naiwności myślałam, że ludzi zafascynowanych zakupami jest już coraz mniej. Ale ziarnko do ziarnka i myślę, że ten trend ograniczania się w gromadzeniu dóbr konsumpcyjnych będzie zbierał coraz szersze żniwa.

No to teraz czekamy na wiosenną serię! :))))

Wszystko spójne i faktycznie pasujące do Ciebie. Miło się patrzy na taką garderobę. Numerem jeden dla mnie jest Twój ”mundurek telewizyjny ” :) Wyglądasz w nim bardzo świeżo!

Najbardziej podobają mi się zestawy z białymi spodniami :) są takie świeże. Jednak od dłuższego czasu męczy mnie jedna sprawa… czasem oglądając Twoje zdjęcia zauważam elementy (głównie biżuterie), o których nam nie wspominasz opisując zbiory przedmiotów, które posiadasz. Czuję się trochę oszukana i przypomina mi to mnie kiedy staram się zmniejszać ilość. Ponownie powołam się na biżuterie, bo najczęściej podczas jej sprzątania zauważam u siebie ten problem. Mianowicie, w szkatułce zostawiam to co chciałabym posiadać, a gdzie indziej ukrywam przed dziennym światłem i własnym sumieniem elementy, które mogą się przydać. Mam wrażenie, że u ciebie jest podobnie- pokazujesz nam to co chcielibyśmy zobaczyć. Mam nadzieję, że nie urażę Cię tym postem i proszę Kasiu, upewnij mnie, że się mylę.

Ja śledzę Twój blog już od jakiegoś czasu, książkę przeczytałam i się zbieram i zbieram na wprowadzenie capsule wardrobe tylko coś mi brak motywacji było. W ramach wyzwania minimalistki jednak w końcu uporządkowałam szafę i pozbyłam się 3 reklamówek ciuchów także myślę że pierwszy etap za mną. Bardzo czekam na wiosenną odsłonę Twojej garderoby :) Pozdrawiam

Cykl Szafa Minimalistki to zdecydowanie moja ulubiona część bloga i zawsze czekam z niecierpliwością na kolejny wpis z tej serii. Mam nadzieję, że to nie koniec :) Szczególnie podobają mi się zestawy ze spodniami z Mango, są bardzo kobiece i eleganckie.

Pani Kasiu! oglądam często Pani stylizacje od dłuższego czasu. I za każdym razem kiedy oglądam wszystkie piękne stylizacje przypomina mi się to, co powtarzała wiele razy moja ukochana Babcia: Ładnemu we wszystkim ładnie :). Pozdrawiam serdecznie

Moim zdaniem widać tę zmianę bardzo – wcześniej to były po prostu ubrania, teraz widzę Twój wypracowany styl. Super!

Nie robię detoksu zakupowego bo zakupy robię, gdy muszę, przez takie duże M (gdy nagle zostaję z dwoma parami spodni). Capsule wardrobe to fantastyczne przedsięwzięcie, ale jestem na początku drogi. Wybieram, dobieram, robię fotki, analizuję. Okazało się, że fatalnie wyglądam w swetrze, który nosiłam dosyć często…więc przestałam go nosić. Że dobrze wyglądam w innym, a tego się nie spodziewałam. Dla mnie to zabawa i mega doświadczenie ciuchowe. No i teraz dostrzegam te jednak nietrafione zakupy….A mój nastoletni fotograf dopytuje „no powiesz mi po co robisz te zdjęcia?”?
Pozdrawiam

Bardzo miło się czyta o tej „pełni”. U mnie panuje lekka partyzantka związana z drastycznymi zmianami figury (macierzyństwo) – wtedy pewne pospieszne kompromisy ubraniowe stają się smutną koniecznością. Dbam jednak, by oddawać pola jak najmniej i wierzę, że to okres przejściowy (a przy następnych będę już mądrzejsza!). Niemniej – Twoje wrażenia są w pewnym sensie krzepiące i chciałam, byś o tym wiedziała :)

Ja już schowałam zimowe ubrania, chociaż tak szczerze mówiąc stricte zimowych rzeczy mam tylko kilka – 3 ciepłe swetry, kozaki, puchówka – one powędrowały na dno szafy. Całą resztę ubrań mam raczej całoroczną i uniwersalną, więc zmiany garderoby nie są u mnie drastyczne.
U mnie detoks zakupowy w ramach Wyzwania nie miał prawa bytu – zastała mnie wiosna, a moje ubrania po kilku sezonach były już zbyt znoszone i potrzebowałam czegoś nowego, by przy +20 stopniach nie musieć się męczyć w czarnych rurkach. Trochę też zmieniam styl, lista zakupów jest długa, ale za to jak się już obkupię, to będę mieć ubrania z głowy na rok czy dwa :-)
Twoja szafa coraz bardziej mi się podoba, widać w niej więcej odwagi i kobiecości, nie mogę się doczekać wiosennej odsłony :-)
PS: Koszulki podobne do tej białej z zara kids są w Greenpoint po 39zł :-)

Kasiu, Ty to jednak zasługujesz na medal :) Już ostatnio Ci to pisałam, kobieta sukcesu, która posiada tak niewielką ilość ubrań to naprawdę godne podziwu, do tego wyglądasz świetnie! Bardzo świeżo i młodo :) Pisałam również, że zabieram się za Twoją książkę, poukładała mi w głowie wiele rzeczy, jeśli mam ochotę na zakup wracam do jej fragmentów i pomaga mi to walczyć z pokusami. Dziękuję! Takie wpisy jak w ten tylko utwierdzają mnie w przekonaniu, że warto ograniczyć posiadanie i zakupy Nie jestem do końca „wyleczona”, ale cały czas walczę. Nie kręci mnie już kupowanie kolejnej bluzki, koszulki itp, wolę odkładać pieniądze, wtedy czuję się silniejsza. Chcę uzyskać taką spójność stylu jak Ty. Jeśli chodzi o ubraniowe detoksy, to zauważyłam, że im rzadziej kupuję tym mniejszą mam na to ochotę, okazuje się, że mam wtedy większą inwencję twórczą, układam zestawy, które okazują się strzałem w dziesiątkę i okazuje się również, że nie potrzebuje nowej rzeczy, po prostu szkoda mi pieniędzy. Tak jak pisałam, nie jestem jednak do końca wyleczona i czasem nagle czuję, że muszę coś mieć, no ale walczę z tym cały czas i mam nadzieję, że dzięki Tobie i takim postom uda mi się już na zawsze pożegnać konsumpcjonizm. Pozdrawiam!!!

Mnie brakuje czarnej spódnicy, ale te sklepowe mnie nie zadowalają. Większość ma poliestrowe podszewki, a ja chce coś oddychającego, dodatkowo chodzi mi o krój prosty, a nie ołówkowy (nie aż tak opinający) i powinna pasować zarówno do Tshirtu, jak i do eleganckiej bluzki, zarówno do balerin, jak i szpilek. Generalnie to ma być płótno do tworzenia stylizacji:) Chyba będę musiała kupić materiał i uszyć taką:)

A, i Twój zestaw najbardziej w moim stylu to ten z TVP:) Ogólnie ładnie się ubierasz, podoba mi się, chociaż swój styl opisałabym jako troszkę mniej biznesowy (nie lubię żakietów bardzo), a troszkę bardziej romantyczny:)

„Im rzadziej kupuję, tym rzadziej mam ochotę na zakupy”
Strzał w dziesiątkę! Mam to samo. A wtedy kiedy wiem, że czegoś mi w szafie jednak brakuje i muszę iść do sklepu… brrr. Dlatego kosztem ubrań zaoszczędzam pieniądze, ponieważ tak rzadko chodzę na zakupy. A jeśli już jest mus, to bardzo dokładnie zastanawiam się nad kupnem danej rzeczy, toteż mam tylko konkrety w swojej szafie, których faktycznie używam.
Lekarstwem na nadmiar zakupów jest po prostu, tak jak wspominasz, odzwyczajenie się od uczęszczania do galerii handlowych czy butików i nie przeglądanie stron z ubraniami w internecie – wtedy określenie „detoks zakupowy” będzie nieznany, bo wejdzie w krew i będzie to naturalną rzeczą ;)

fajny wpis i bardzo spójna garderoba :-)

Mam identyczny problem ze stwierdzeniem, czy czuję się źle przez ubranie, czy ogólnie mam zły dzień. Zestaw, w którym wcześniej czułam się rewelacyjnie innego dnia już tak nie działa, i zaczynam wtedy myśleć o nowych ubraniach, co kupić, co zmienić, nie wiem z czego to wynika. Ciekawa jestem zdania Twojego zdania Kasiu, czy miewasz podobnie, czy jednak nawet jeśli masz zły dzień to ulubiony zestaw się sprawdza?

Przyznam że regularnie odwiedzam Pani bloga ale dotąd nie uczestniczyłam w dyskusjach. Jednak tym razem muszę się podzielić jedną informacją. Wiem że wpis dotyczył minimalizmu zakupowego więc to co napisze nie będzie może dobrze brzmiało bo dotyczy zakupu.Od dość dawna poszukiwałam odpowiednich dla siebie klasycznych granatowych spodni pasujących do niemal wszystkich stylizacji. Proszę mi wierzyć namierzyłam się sporo jednak zawsze coś mi nie pasowało-na szczęście nauczyłam się już aby nie kupować czegoś co mi w 100% nie odpowiada. Po przeczytaniu tego wpisu weszłam sobie z ciekawości na link do spodni Mango (granat). Nie lubię kupować przez internet bo nie można zobaczyć „na żywo” danej rzeczy>materiał, rzeczywisty kolor, długość itp. Jestem drobną i niewysoką osóbką i niestety najczęściej zakupione rzeczy przez internet musiałam zwracać. Postanowiłam tym razem zaryzykować ponownie. I bardzo dobrze że się odważyłam. Spodnie są IDEALNE. Materiał, krój, długość> wszystko mi odpowiada i leży idealnie. Reasumując: chciałam Pani serdecznie podziękować za natchnienie :) Pozdrawiam!

Kasiu, czy mogłabyś napisać, jaki masz rozmiar tych granatowych, materiałowych spodni z Mango? Już kiedyś się nad nimi zastanawiałam, a widzę że na Tobie ładnie leżą.

Strasznie podobają mi się u Ciebie te białe jeansy i w ogóle uważam, że są super uniwersalnym ubraniem. Można na elegancko, na smart casual i zupełnie na luzie. Ciągle się jakoś jednak boję ich u siebie – że pogrubią mi nogi (mam 158cm wiec nóżki moje nie po szyję ;)) i że będą trudne do utrzymania w czystości ;)) Ale pomyślę o nich, bo mam zaplanowany budżet wiosenny właśnie na nowe spodnie.

Proszę o poradę odnośnie butów H&M premium z ostatniego zdjęcia – czy są wygodne, miękkie, nie uciskają? I czy rzeczywiście są dobrej jakości? Bardzo podoba mi się Twój styl :)

Witam :) Dotąd tutaj niezbyt się udzielałam, ale teraz musiałam, bo wyglądasz rewelacyjnie :) Powiem szczerze, że te zestawy najbardziej do Ciebie pasują, są klasyczne, ale z pazurem :) Szalenie podziwiam ideę slow fashion, nawet tak próbowałam, ale u mnie jest problem taki, że szybko się nudzę ubraniami :) Lubię ubierać się z pazurem, wzorzyście, ekstrawagancko, czyli totalnie inaczej, niż Ty i bez dodatków nie daję sobie rady :)
Świetnie wyglądasz w płaszczu i oficerkach, czuć nieco Baśniowy klimat ;)

Ile razy postanawiam nie kupować, tyle razy okazuje się, że czegoś potrzebuję :D trochę mi się szafa rozpasła (w granicach rozsądku mimo wszystko). W tym miesiącu wymyśliłam sobie wyzwanie „przechodzenia” wszystkich ciuchów, jakie mam. Bo dalej nie do końca wiem, w czym się dobrze czuję. A czasem mam po prostu gorszy dzień i nie zawsze potrafię odróżnić, czy ja się źle czuję w danym ubraniu, czy może źle się czuję ogólnie. Więc po raz kolejny wracam do sprawdzania szafy. Nie do końca tez wiem co zrobić z niektórymi ciuchami. Na przykład mam 2 grubaśne swetry (gryzą niemiłosiernie, ale to niestety problem mojej skóry). Mimo to na koszulkę z długim rękawem i szalik sprawdzały się super podczas tramwajowych dojazdów do pracy i na wyjeździe w góry przy mega mrozach. Ale teraz jeżdżę samochodem. Nie założyłam ich ani razu. No i tak sobie leżakują w szafie… Dodatkowo zaczęłam intensywnie ćwiczyć i postanowiłam jednak kupić porządne ciuchy. No i tak – na rower jedne, na jogę drugie, w góry trzecie, buty do biegania, dużo ćwiczę w domu i buty do biegania się do tego nie nadają, a coraz trudniej mi ćwiczyć boso, więc przydałoby się też kupić buty do fitnessu w domu… I znów mam dylematy. Ostatecznie używam tych ciuchów przecież, może nie regularnie, ale jednak widzę mega różnicę między wypadem w góry w sportowych ciuchach, a wypadem w bawełnie, która lepi się do spoconych pleców. Ale też nie do końca czuję się dobrze przy takiej ilości ciuchów. Chyba trochę wpadłam w pętlę „nie chcę mieć dużo, ale potrzebuję” ;)
A jeśli chodzi o to, czy ubrania są ważne, to mam trochę odmienne zdanie (oczywiście mam na myśli siebie, nie Ciebie). Tak, to narzędzie, tak, sprawia, że czuje się dobrze, albo źle, tak, nie jest to mój priorytet i nie ślęczę dniami i nocami w sklepach internetowych. Ale jednak są dla mnie ważne. Dbam o nie, dbam o właściwy wybór przy zakupie, troszczę się o to, żeby dobrze mi się je nosiło, żeby to był rozsądny wybór – właśnie po to, żebym później nie musiała o nich myśleć. Więc w pewnym sensie są dla mnie ważne po to, aby nie musiały być ważne :) Ostatnio trafiłam na fajny artykuł na raptitude.com „We are not materialistic enough” i w pełni się z nim zgadzam. Mówi właśnie o tym, że gromadzimy dużo rzeczy nie dlatego, że są dla nas ważne, tylko właśnie dlatego, że nie są.