Wypożyczalnia sukienek. Test i moja opinia. Czy warto i ile to kosztuje?

Jeśli przetestowałaś usługę za darmo, to znaczy, że Twoje wynagrodzenie za reklamę usługi wyniosło 350 zł.

Nie rozumiem tej logiki. Minimalistyczne podejście do życia i płacenie 360 zł za pożyczenie sukienki od projektanta na 4 dni? To pokazuje, że to o czym piszesz na blogu nie ma żadnego przełożenia na Twoje życie :)

Sama wprawdzie nie wypozyczylabym sukienki za taką kwotę fajnie że mogłaś mieć taką możliwość za darmo. Ale jednak dreczy mnie sprawa co jeśli faktycznie by się coś z nią stało? Płaci się wartość i zostawia sobie czy Jak? Jak to się załatwia potem?

ZA 360 ZL jestem w stanie znaleźć piękną sukienkę z dobrego materiału np. na Zalando. Wiem, że chciałaś przetestować usługę – po części na potrzeby bloga – ale umówmy się, nie każdego stać na pożyczenie sukienki za TAKĄ cenę, i nie ważne ile ona jest naprawdę warta. Za taką kasę wolałabym mieć coś, a nie oddać ją i zostać o te 360 zl biedniejsza i bez sukienki. Az tyle miejsca to ona nie zajmuje… Ale co kto lubi, to tylko moje zdanie. pozdrawiam Dorota

Sukienka ładna, pomysł też jest dobry ale właśnie brakuje takich tańszych modeli w wypożyczalniach. Co z tego że pokażę się w markowej sukience jak normalnie mnie na nią nie stać. I problem jest też z rozmiarami, bo takich mikro jak na mnie wypożyczalnie raczej nie miewają.. niestety.

Problem wypożyczania sukienek dotyczy też ślubów. Pamiętam, że bardzo mocno rozważałam wypożyczenie sukni na swój ślub; płacenie kilku tysięcy zł za kreację na jeden raz wydaje mi się dziwne. Można to tłumaczyć względami emocjonalnymi, ale, umówmy się, taka suknia leży potem latami wciśnięta w kąt szafy i… no właśnie, tylko leży. Pamiętam, że mój pomysł spotkał się z ogromną krytyką koleżanek. Ostatecznie nie mogłam znaleźć fasonu, o jakim marzyłam. Znalazłam jednak salon/wypożyczalnię, w którym uszyto mi suknię wg mojego projektu. Zapłaciłam połowę ceny, a umowa była taka, że salon wstawi potem tę suknię do swojej wypożyczalni. Genialne rozwiązanie!

Witaj, sukienka bardzo ładna.
Po ostatnich przemyśleniach dochodzę do wniosku, że nie jest to zły pomysł. Oczywiście cena jak na polskie warunki i mentalność jest dość wysoka, ale…. Ja także bardzo rzadko noszę sukienki. Ostatnio trochę częściej, bo koncerty w Filharmonii i występy córki. Jednak zauważyłam, że pomimo kupna sukienki za ok 350 złotych, potem drugiej, jakoś nie mam ochoty do nich wracać. Przecież nie pokażę się w tej samej sukience wszędzie. Na weselu, chrzcie, koncertach i zakończeniach roku szolnego. I to przemawia za wypożyczalnią. Oczywiście można sprzedać tę sukienkę, ale za ile? Za 100 złotych mniej więcej. W szafie też troche miejsca mi brakuje, bo ja wszystko wieszam, nawet koszulki. Jeśli tylko byłoby troche taniej, to na pewno skorzystałabym , bo pomysł jest przedni. W naszym kraju jest tak, że ludzie wolą kupić nawet o 50 złotych drożej i posiadać tę rzecz, niż wydać na coś co trzeba będzie oddać. Jesli trafię na sukienkę życia, to kupię bez mrugnięcia okiem, niestety jeszcze się nie udało. Może powstaną wypożyczalnie z odrobinę przystępniejszymi cenami. Ogólnie dobry temat i wspaniały pomysł. Pozdrawiam

Świetny pomysł! Po wielkich porządkach szafy „z Tobą” zostało m w niej jeszcze kilka sukienek eleganckich, których jest mi bardzo szkoda się pozbyć, bo być może będzie jakieś wesele, komunia itd. Jednak zajmują one tylko szafę… Wypożyczalnia by to znacznie uprościła :)

P.S. Wydawało mi się, że mignęłaś mi wczoraj na BCP, ale nie byłam pewna. Byłaś w Poznaniu?

Sukienka jak najbardziej w moim guście :) choć koszt usługi bardzo wysoki. Fajnie, że pomyślałaś o takim tekście :) Osobiście nie znoszę kupować kreacji na specjalne okazje. Na ogół zakładam taką rzecz max 2-3 razy i potem już nie mam ochoty. Przeważnie wystawiam sukienki na sprzedaż, ale umówmy się, cena odsprzedaży jest zawsze dużo niższa od pierwotnej ceny zakupu. Wczoraj miałam komunię a za 2 tygodnie mam chrzciny i jakieś 2- 3 tygodnie temu odbyło się standardowe poszukiwanie sukienki. Sukienkę znalazłam, zamówiłam i oczywiście musiałam zwrócić bo była za duża a mniejszych już nie było. I tym razem sobie odpuściłam. Wygrzebałam z szafy 2 sukienki sprzed paru sezonów, które kiedyś uznałam za na tyle uniwersalne,że nie poszły od razu na sprzedaż, dodałam kolorowe buty i mam 2 prawie nowe kreacje. Ale tak sobie myślę, że gdyby taka usługa wypożyczenia była tańsza tj max 100zł za takie weekendowe 3-4 dni to na pewno bym się skusiła. Rozumiem,że jeśli ktoś ma w sezonie 5-6 okazji i jest w stanie „obskoczyć” je w 1-2 kreacjach to warto kupić sobie coś nowego. Ale jeśli ma się 1-2 okazje to czemu nie? Kasiu interesuje mnie jeszcze jedna rzecz, czy taką sukienkę po użytkowaniu prałaś? Bo wiem,że wypożyczalnie sukienek ślubnych na ogół nie pozwalają prać sukienek na własną rękę. Czy przy zakupie dostałaś instrukcję odnośnie jej prasowania itp.? I czy przy wypożyczeniu jest podana cena ewentualnej zapłaty w przypadku zniszczenia sukienki?

Pomysł super, to prawda. Ceny jednak są dla „wybrańców”. Rozumiem, że jest to gniewie za luksusem… Jednak cena 2400 za sukienkę a jej wypożyczenie prawie 400 to duża kwota. Ja wolę takie pieniądze wydać na żywność, która jest zdrowa czy np od znajomego rolnika. Sukienkę można znaleźć w dobrej cenie i to fajna. Kwestia poszukiwań tylko. Jeśli ktoś nie chodzi w sukienkach, trudno. Okazja zawsze się jakaś znajdzie by ją założyć, a jak tak bardzo się ich nie lubi to można założyć elegancki kostium i po kłopocie. Ja bym za takie pieniądze sukienki nie wypożyczyła.

Kiedyś myślałam o wypożyczeniu sukienki na wesele, bo nie lubię kupować „jednorazowej” odzieży, która zalega w szafie. Niestety w Bielsku-Białej są dwie wypożyczalnie. Obie oferują bardzo ekskluzywne ubrania „z górnej półki”. Suknie piękne, balowe, wieczorowe. Lecz cena wypożyczenia plus kaucja za ewentualne zniszczenie, przekraczała moje możliwości. W końcu kupiłam sukienkę z wyprzedaży. Idea wypożyczania ubrań jest bardzo praktyczna. Nie kupujemy, nie chomikujemy, tylko wypożyczamy. Trzeba przełamać stereotyp posiadania i gromadzenia. Przecież nawet ostatnio Juliette Binoche pisała na Instagramie, że zawsze wypożycza stroje na wielkie gale. Tak też robią inni aktorzy, gwiazdy, celebryci. To jest powszechne. Dobry pomysł na małe wypożyczalnie i start-up!

Pomysł z wypożyczeniem jest świetny. Natomiast ceny wydają mi się wysokie – 1/4 albo 1/5 ceny katalogowej sukienki, kiedy otrzymuje się ją tylko na 4 dni. Ale rozumiem, że w cenie jest choćby pranie sukienki, przygotowanie, więc pewnie koszt jest usprawiedliwiony.
Przejrzałam ofertę i wydaje mi się, że jest przygotowana dla bardzo konkretnej klientki – nie znalazłam właściwie nic, co by mi się spodobało i w czym moja figura wyglądałaby dobrze.
Ale wierzę w ideę wypożyczania, niech się rozwija :)

Też uważam. że sam pomysł jest dobry; nie gromadzimy rzeczy, nie zalegają nam w szafach.
Jednak cena za wypożyczenie na parę dni jest porażająca. Rozumiem, że dobra jakość sukienki, a przede wszystkim marka, ale wolałabym za tę cenę kupić i mieć dobrą jakościowo i klasyczną np. z zalando, którą można stylizować z dodatkami na różne okazje.

Mój minimalizm wygląda podobnie, ponieważ kupuję sukienki max. do 200 zł, zakładam raz, a później od razu sprzedaję ze stratą najwyżej 50 zł. Poza tym sama się czeszę i maluje, także każda impreza kosztuje mnie tylko 50 zł :) I oczywiście szafa nie pęka w szwach od rzeczy na raz. Pozdrawiam

O ile sam pomysł wypożyczenia sukienki na specjalną okazję mi się podoba, o tyle ceny tej usługi są mocno przesadzone. Gdyby kosztowało to w granicach 50-100zł, mogłabym się zastanowić. Ale za 150-200zł można kupić piękną sukienkę polskiej firmy do noszenia przez lata. Nie zdecydowałabym się na wydanie 360zł w wypożyczalni, bo za dokładnie taką kwotę kupiłam piękną, granatową suknię maxi z ręcznie wykonanym haftem, uszytą w Polsce i to jak dotąd najdroższa rzecz w mojej szafie. W sukni byłam na weselu jako świadkowa i myślę, że będzie idealna gdyby przydarzył mi się np. bal sylwestrowy, gala, czy inna duża okazja.
Być może dla kogoś, kto ma taką „sukienkową” okazję raz w roku i ma nieograniczony budżet, to jest jakieś wyjście. Ja od 3-4 lat jestem zapraszana na co najmniej 2 wesela w roku, więc wydanie choćby 200zł na wypożyczalnię za każdym razem, dało by małą fortunę. Za 220zł kupiłam piękną, żakardową sukienkę w której byłam już chyba na czterech weselach i niedługo idę na kolejne, więc w sumie jedno wyjście w niej kosztuje mnie 54zł ;-)
PS: Wybacz, że to piszę, ale tego szarego worka z LaManii nie chciałabym nawet za darmo. Okropność.

Sama koncepcja wypożyczania świetna. Tylko właśnie ta cena i lokalizacja. Na swoje wesele kupiłam używana suknię którą dopasowywal mi krawiec. Koszt w sumie jakieś 1300 zl w porównaniu do nowej prawie 5000 zł. Niestety nie umiem odsprzedac – chyba rozmiar 34 nie jest zbyt popularny. Na wesele w zeszłym roku jako gosc poszlam w pożyczonej od znajomej sukience. Koszt – drobny upominek bo niczego za wypozyczenie nie chciała. W tym roku kupiłam sobie sukienkę która bede mogla nosic nie tylko na uroczystości.

Ja nie za bardzo rozumiem, ze wszyscy zatrzymali sie na tych 360 zl. A nikt nie doczytal, ze taka sukienka, to nie jest sukienka z sieciowki za 200zl, tylko LaMania za 2400. Stosunek do ceny, moim zdaniem, jest jak najbardziej ok. I to jest minimalistyczne – wypozyczam, nosze raz nic mi potem nie zalega w szafie. No i mozna w jakis sposob zaspokoic pewne ciagoty, do nowyrz rzeczy ;) Mysle jednak, ze problemem dla wiekszosci komentujacych nie jest cykl, samo wypozyczanie, ale to, ze Kasia moze sobie na to pozwolic. Jednak jeszcze wielu razi w oczy to, ze inni maja wiecej.

A mnie się taka idea bardzo podoba. Mimo że w mojej rodzinie panuje przekonanie, że nie wypada dwa razy pokazać się w tej samej kreacji w tym samym towarzystwie, to zaczęłam z tym przekonaniem walczyć. Zwłaszcza, że wszystkie sukienki, które do tej pory kupiłam bardzo mi się podobają i zwyczajnie szkoda mi ich, żeby wisiały w szafie, zwłaszcza, że i tak ledwo się z mężem mieścimy (żeby nie było mamy małą szafę, ciuchów przy okazji przeprowadzki pozbyłam się 3/4 i nic mi nie brakuje). W pewnym momencie doszłam do wniosku, że taką sukienkę raz założoną mogłabym właśnie później sprzedać. Ale tak mi się podobają, że ciężko mi się z nimi rozstać ;) a tak nie miałabym problemu – wypożyczona, zwrócona, koniec tematu. Choć przyznaję, że cena spora. A jak kogoś odstrasza, to zawsze można się wymienić w gronie przyjaciółek ;)

Kasiu, nie przejmuj się, wsadziłaś tym wpisem kij w mrowisko, tak jak kiedyś informacją że nie sprzątasz i nie gotujesz (chociaż to drugie się ostatnio trochę zmieniło, prawda?) ;) Sukienka strasznie mi się podoba (pięknie w niej wyglądasz) i z całym szacunkiem do wszystkich krytykantek, nie porównujcie sukienki od projektantki z najwyższej półki do Zalando bo to trochę słabe… To tak zwana typowa polska mentalność – nie stać mnie to skrytykuję każdego, kto ma inaczej.

Ja jestem na tak! :)

Idea wypożyczania sukienki czy dodatków na wyjątkową okazję jest jak najbardziej OK. Można to robić w gronie koleżanek, mam, kuzynek i sióstr (całkowicie bezgotówkowo). Świetne ciuchy można znaleźć w second handach i to też jest sposób, żeby wydać niewiele pieniędzy i w dodatku mieć pewność, że nikt inny nie będzie miał na sobie identycznej kreacji.
Możliwość ponoszenia przez kilka dni markowej sukni bez konieczności wydawania na nią fortuny i potem pilnowania, żeby w szafie nie zjadły jej mole – też jest OK.
Wszystko zależy od potrzeby, pomysłowości i zasobności portfela samej zainteresowanej.
Grunt, żebyśmy czuły się na tę wyjątkową okazję piękne ;)

Kasiu, jeśli lubisz czytać ebooki – bardzo polecam usługę ich wypożyczania w legimi. Abonament kosztuje tyle, co 2 książki a możesz przeczytać ich ile dusza zapragnie. Kiedyś lubiłam gromadzić papierowe wydania, dzisiaj wolę książki elektroniczne, ale ta usługa zmieniła moje życie :)

Cena wypożyczenia rzeczywiście dość wysoka, ale patrząc na wartość towaru i to ile obecnie czasu może „zjeść” kupowanie… Szukam teraz sukienki na wesele i liczba paczek z Zalando, złotówek zawieszonych na koncie i ilość stresu, że nie pasuje są wysokie. Gdybym wiedziała, że taka usługa jest pewnie bym rozważyła. Akurat mam „sukienkę awaryjną”, ale chciałam świeżości. Dziś przychodzi ostatnia paczka którą zdążę sprawdzić przed weselem. Trzymajcie kciuki.
Kasiu, dzięki za cykl już teraz – nie mam kompletnej garderoby na takie okazje, więc rozeznanie w alternatywach dla zakupu będzie cenne :)

Zgadzam się z tym co napisałaś w tekście i jednoczesnie nie rozumiem komentarzy „nie stać mnie żeby wypozyczyc sukienke za 360zl” (a stac na to, zeby za 360 kupic ja, zalozyc raz i na zawsze odwiesic do szafy?)… Jednak nie za bardzo podobała mi sie Twoja odpowiedź na pytanie „a co jak ją zniszczę”, ponieważ właściwie na nie nie odpowiedziałaś. Świetnie, ze nie ograniczałaś się i robilaś tamtego dnia wszystko na co masz ochotę i jej NIE zniszczyłaś, ale sporo z nas to jednak fajtłapy i poplamienia zdarzają się co chwilę. Byłoby super jakbyś odpowiedziała na to pytanie :)

Mam ten komfort, że w dość bliskiej rodzinie mam dużo dziewczyn w podobnym rozmiarze i wieku, więc był czas, że dość dużo sobie pożyczałyśmy. Zarówno sukienki, jak i buty, torebki, żakiety. Teraz mamy dużo wspólnych okazji i to się jakoś rozluźniło, ale najbardziej idea pożyczania się wielokrotnie sprawdziła. I oczywiście pożyczałyśmy sobie ciuchy za darmo, co nie było bez znaczenia przy licealno-studenckim budżecie ;)

Co do kwoty – żeby im się ta sukienka „zwróciła” muszą wypożyczyć ją jakieś 8 razy (liczę koszt sukienki + mniej więcej koszty obsługi). Nie wiem, jak wyglądałaby sukienka z Zary po 8. praniu i czy wypożyczona za 45 zł (15% z 300) byłaby tak samo szanowana przez klientki. Idea jest super, ale obawiam się, że z wypożyczania za 50 zł nie byłoby biznesu.

Zainteresowałam się tym pomysłem, ale rozmyśliłam się widząc cenę wypożyczenia. Fakt, gdybym miała iść na wielki bal, gdzie suknie wieczorowe są wymagane pewnie wypożyczyłabym nawet za te cenę, zmaiast kupować suknie balową za 1500 zł lub więcej, tylko na te jedną okazję.
Na okazje, które mi się przytrafiają wole kupić sukienkę o klasycznym kroju, którą potem mogę nosić do pracy, a odświętności zyskuje dzięki dodatkom lub fajnemu uczesaniu. Tak zrobiłam w związku z Komunia mojej córki. Kupiłam sukienkę, do niej dokupiłam buty i torebkę, żakiet miałam już wczęsniej. W tym samym stroju prawdopodobnie pójdę na wesele kuzynki w lipcu. Sukienkę noszę do pracy. Do pracy nadają się też buty. Gorzej z torebką, bo jest za mała ;) Na szczęście była dość tania.

Idea wypożyczania – tak, ale taka kwota – nie (chyba, że musiałabym wypożyczyć suknię wieczorową, bo ktoś mnie zaprosił na np. rozdanie Oscarów). Nie wiem, czy brak zgody na wydanie 360 zł na jednorazowe wyjście to tylko kwestia przesunięcia akcentów, czy ogólnie inny sposób traktowania minimalizmu. Trzeba by zwołać jakiś arbitraż, czy sąd, aby to doprecyzować, podobnie jak to, czy jest się minimalistą, mając 7 par butów :) czy posiadając 100 przedmiotów? Pewnie to też kwestia zarobków, dla kogoś taka kwota może być przerażająca (dla mnie przerażające jest wydanie takiej kwoty na fryzjera czy perfumy, a dla kogoś to norma). Jestem pewna, że gdybym zapytała statystyczną osobę X, która minimalistką nie jest i kupuje wszystko okazyjnie (np. podkoszulek za 5 zł i zbiera pieczątki w sklepie, aby dostać za darmo kubeczek),a w domu szafy jej się już nie zamykają, to uznałaby, że wydanie 360 zł w taki sposób jest bez sensu.
Wiele kobiet ma problem z tym, aby dwa razy pokazać się w eleganckiej sukience. Wówczas wypożyczanie ma sens (przynajmniej nie psuje im to dobrego samopoczucia).

Pomysł opisania na blogu bardzo fajny, aczkolwiek przychylam się do opinii przedmówczyń, że zdecydowanie zabrakło informacji na temat ewentualnego zniszczenia. Jasne, można samemu poszukać, generalnie wszystko można samemu, tylko skoro czytamy artkuł poświęcony zagadnieniu, to fajnie by było, aby temat potraktowany był kompleksowo.
Idea wypożyczalni ogólnie bardzo fajna. Diabeł tkwi w szczegółach – o ile zamożna, bywająca często na wielkich galach osoba bez problemu może sobie na takie rozwiązanie pozwolić ( trzy imprezy „opędzi” za 1000 zł zamiast 7,500 zł) to dla przeciętnej osoby taki wydatek na jeden raz jest zdecydowanie zbyt duży. No, chyba że to wyjątkowa okazja i trzeba się pokazać, a na sukienkę za kilka tys. środków brak. Myślę, że gdyby cena oscylowała w granicach 100-150 zł usługa byłaby dużo bardziej popularna, ja za 360 zł bym się nie zdecydowała. Za takie pieniądze ( lub ew. ciut większe) można wypożyczyć np. suknię ślubną o wartości 3000-4000tys. Tylko że… Miałam kiedyś okazję być w takiej wypożyczalni gdy przyjaciólka szukała sukni na swoje wesele. Koniec końców pożyczyła, aczkolwiek efekt był wg mnie słaby: sukienka znoszona, stary model… Zdjęcia katalogowe były super, jakośc sukienek w realu bardzo średnia ( delikatnie mówiąc na pierwszy rzut oka widać, że lata świetności kreacje miały za sobą).
Reasumując: pomysł niezły, należałby tylko popracować nad ofertą, niech te suknie za kilka tys faktycznie kosztują sobie te 360 zł, ale może warto wprowadzić i nieco tanszy asortyment? Np. Sukienka za 800-1000 zł do pożyczenia za 100-120zł?

Mimo wszystko, za taką cenę nie zdecydowałabym się. Moja suknia ślubna, szyta na wymiar, według moich wskazówek (choć na gotowym wzorze) kosztowała niewiele więcej, bo 399 zł… Rozumiem, że wypożyczenie sukienki wynika z chęci nie kupowania i nie przechowywania kolejnego ciucha ubranego raz, czy, w najlepszym wypadku, kilka razy, jednak za 200-250 zł mogę kupić piękną sukienkę, z odpowiadającej mi tkaniny, w odpowiednim wzorze, a nawet uszytą na wymiar, i nawet, jeśli ubiorę ja tylko ten jeden raz (a pewnie tak nie będzie) wyjdzie taniej.
Nie zrozum mnie źle, sam pomysł wypożyczalni ubrań szalenie mi się podoba, jest to bardzo modne zwłaszcza w przypadku sukien ślubnych, jednak ceny zdecydowanie zbyt wygórowane, jak na kieszeń przeciętnej Polki.

Genialny pomysł na cykl tekstów, już nie mogę doczekać się kolejnych. Jakie jeszcze planujesz napisać? Przypuszczam że będzie coś o wypożyczaniu naczyń, itp., to bardzo popularne wypożyczalnie, sama kiedyś wypożyczałam stoły i to był hardcore, mogę się podzielić doświadczeniami :)) A innych – poza bibliotekami itp. – przyznam, że nie kojarzę. Dlatego tym bardziej jestem ciekawa.

Sama idea wypożyczenia sukienki jest dla mnie świetna. Warunkiem jednak jest sprawdzona wypożyczalnia, żeby mieć pewność, że pożyczamy coś, co było w odpowiedni sposób przechowywane i konserwowane, no i oczywiście cena. Za 350 bym się raczej nie skusiła, ale podobnie jak kilka innych dziewczyn komentujących – 50, czy do 100 zł to spoko cena za pożyczenie ładnej sukienki na ważną okazję.

Myślę też, że wypożyczalnie sukienek ze średniej półki mają małe szanse na powodzenie w naszym kraju. Bo jak ktoś szuka koktajlowej sukienki w kwiatki na wesele to będzie raczej wolał pójść do second handu i tam za 8 zł kupić sobie kieckę, a potem mieć ją w szafie, niż nawet wydać 50 zł i jej nie mieć. Jakoś o sukienkach myśli się jak o rzeczy, a nie jak o usłudze. Nikt nie ma problemu z tym, że u fryzjera zostawi 150 zł za jednorazowe uczesanie na imprezę, ale dać tyle za jednorazowe założenie sukienki – to z jakiegoś powodu już nie :)

Ja akurat nie lubię mnożyć rzeczy w szafie i nie przepadam za klimatem second handów, ale śledzę pewną dziewczyńską grupę na FB i tam standardowo większość kupuje ubrania za mniej niż 10 zł w sh i nie idzie za tym jakaś większa refleksja odnośnie składu, jakości, czy nadmiernego gromadzenia. Gdzie zatem taka wypożyczalnia miałaby znaleźć klientki, skoro na prawie każdej ulicy jest sh z sukienkami za grosze?

fajny pomysł. ja niestety patrząc na zdjęcia widzę głównie niewyjściową fryzurę a dopiero potem zwróciłam uwagę jak wyglądała sukienka. chcę wierzyć że to nie odrost a jedynie kwestia światła na zdjęciach. w przeciwnym razie… najlepsza sukienka nie odwróci uwagi od zaniedbanych włosów.

Świetna kiecka i bardzo dobry pomysł – do tej pory wypożyczalnie sukienek kojarzyły mi się głównie z sukniami ślubnymi, ale jest to też świetne rozwiązanie np. dla gości weselnych. Nie zliczę nawet, ile kiecek nakupowałam, żeby założyć je raz i potem schować do szafy, a po kilku latach oddać…

Pomysl w porzadku, natomiast cena wydaje sie nieadekwatna do marek – za 300-500 PLN z checia wypozyczylabym np. sukienke Saint Laurent (choc pewnie bym stresowala sie, zeby jej nie zniszczyc) :-)

Nic nie budzi takich emocji jak pieniądze i kto na co je wydaje…Ja chętnie skorzystałabym z wypożyczalni (w przypadku imprezy) natomiast u mnie (miasto na Śląsku) nie ma takiej możliwości. Przejrzałam komentarze – cóż na chodzenie po sh nie mam czasu (kiedyś kupowałam całkiem sporo). Ale trudno tam trafić na mój rozmiar (34) i tkaninę jaka by mi odpowiadała. Oczywiście można mieć farta i trafić na tzw. brylant w kaszance, ale to się rzadko zdarza…Co do super sukienki polskiej firmy za 200 złotych. Ja raczej nie spotkałam się z takimi ofertami. Oczywiście w jakichś małych sklepikach można trafić na sukienkę za 200 złotych ale to najczęściej poliester. Len, jedwab, dobrej jakości bawełna nie wchodzi w grę… Sukienka w Mango – z działu na przyjęcia 273 złote, z H&M – 279 – a nic specjalnego. Lubie sukienki z Simple, ale oni mają raczej do biura, Lidia Kalita na fajne, ale cena około 1000 i powyżej. Oczywiście o gustach się nie dyskutuje, ale przy wypożyczeniu sukienki dobrej projektantki płaci się za materiał, projekt i oczywiście markę. A cena wypożyczenia – to business i osoba, która go prowadzi musi na nim zarobić. Nie sądzę ponadto, że gdyby można było wypożyczyć sukienkę za 100 złotych, to wówczas do wypożyczalni poszłyby tłumy, Sukienki musiały by być tańsze, a i wtedy zadziałałaby podobna analogia – po co wypożyczać za 100 jak można kupić za 200 złotych. I jeszcze jedna rzecz – zależy jaki efekt chcemy osiągnąć na imprezie. Jak ktoś lubi skromnie, delikatnie to w jednej sukience obskoczy wszystkie rodzinne uroczystości i nie ma w tym nic złego ani negatywnego.To jego sprawa. Natomiast jeżeli zależy nam na wyglądzie extra, chcę się poczuć jak księżniczka w te jedną noc, to niestety nie za 200 złotych. A taka sukienkę wkłada się tylko raz (w gronie rodzinnym) bo często jest charakterystyczna, rzucająca się w oczy etc. I wtedy warto zapłacić za wypożyczenie. To oczywiście szerszy problem – czy warto wydawać na drogie rzeczy, czy lepszy jedne sweter z kaszmiru za 500 złotych czy cztery z poliestru za 120. I na co kogo stać.
Ps. Komentarze Czytelniczek dotyczące Twojego wyglądu, włosów, figury są nieeleganckie. I co do Twoich dochodów również. Ja doszłam do wniosku (metoda prób i błędów) że czasami lepiej postawić na wygodę, efekt, niż kupować coś żeby potem wisiało w szafie i nie wiadomo co z tym zrobić. A w Polsce ciagle pokutuje przekonanie, ze lepiej mieć swoje (mieszkanie, ubranie) niż wynajmować czy wypożyczyć. Bo zostanie…Ja się z taka postawa nie zgadzam.

Ja się nauczyłam, że czasem warto wydać trochę więcej pieniędzy i zaoszczędzić swój czas. Nazywam to „podatkiem od lenistwa”. Pieniędzy mozemy miec aktualnie wiecej lub mniej, ale czasu mamy wszyscy tylko X na tym świecie ;) Uważam też że gdy chcemy kupic sukienke zwykle zmierzamy do ideału i potem ją – tak jak napisałaś- „prawie nosimy” (bo zwykle idealna nie jest). Gdybym mieszkala w Warszawie na pewno chciałabym sprawdzic wypożyczalnię. To fantastyczna opcja na „wielkie okazje”. Osobiście nie znam dziewczyny która wszystkie wesela w przeciągu kilku lat obskakuje w jednej sukience. Sama ostatnio tak robię, ale jestem w mniejszości. A sukienki kupuję w lumpkach albo outletach (gdzie koszt dlugiej nowej kreacji z zary to ok 80zl).
Komentującym, którzy narzekają na ceny proponuję skreślić w wyobraźni jedno zero ;) W taki sposób sukienkę za ok. 240zl Kasia wypozyczyla za 36zl ;)

o wow ależ niezrozumienie idei bloga i Twojego stylu życia. jak ktos pisze, ze dla niego minimalizmem byłoby kupienie 4 sukienek za 360 zł zamiast wypożyczenia jednej na 4 dni to chyba jednak nie rozumie czym jest chęć posiadania jak najmniej. ja bym korzystała z wypożyczalni gdyby były bardziej powszechne. Tak jak wypożyczalnie sukien ślubnych.

Nigdy nie komentowałam postów na blogu, ale dziś postanowiłam zrobić wyjątek.

Wczoraj skończyłam czytać Twoją książkę. Od roku jestem na etapie ograniczania zakupów i porządków w życiu i domu. Idzie mi całkiem,całkiem choć wolno. Kiedy czytam co piszesz czuję się jakbym to ja to pisała (w sumie pod każdym względem oprócz oszczędności). We wrześniu mam wesele przyjaciółki. Wyciągnęłam z szafy moje kiecki i jestem na siebie zla, bo miałam je na sobie w większości tylko raz i pewnie więcej ich nie założę. Stoje przed trudnym wyborem,bo kolekcjonowanie rzeczy już mnie bardzo drażni a wręcz budzi we mnie ogromne wyrzuty sumienia. Przez chwile pomyślałam,że w mieście w którym mieszkam przydałaby się taka wypożyczalnia sukienek.

Moim zdaniem dziewczyny myla oszczędność z minimalizmem.. oczywiście płacenie za coś czego fizycznie potem nie mamy wydaje sie ” głupota”, ale jeżeli patrzymy na to z punktu widzenia minimalizmu to właśnie nieposiadanie tego czegoś jest lepsze niż trzymanie w szafie niepotrzebnej na rzeczy tylko dlatego, ze żal nam płacić za wypożyczenie :). Moim zdaniem wszystko zależy od zasobów i podejścia, sama nie lubię pożyczać tak jak i nie lubię second handow itp, wole mieć 1 imprezowa sukienkę i chodzić w niej na 30 imprez niż pożyczyć coś noszonego przez 30 osób ( oczywiście przesadzam z liczba ;)) każdy wybiera jak woli. Dzięki Kasiu, ze próbujesz za nas i może oszczędzasz wielu z nas czasu i pieniędzy w próbowaniu :) pozdrawiam i czekam na więcej takich eksperymentów :)

Ciekawy pomysł z wypożyczeniem, choć pewnie bym się na to nie zdecydowała. Jestem zbyt dużą pierdołą, a moje ostatnie wesele skończyło się zalaniem mojej własnoręcznie uszytej sukienki kieliszkiem czerwonego wina przez koleżankę. Mimo to sukienka nie ucierpiała, bo wszystko się odprało i miałam dużo większy komfort psychiczny. Przypuszczam, że w przypadku wypożyczonej sukienki dostałabym zawału ;)

Bardzo podoba mi się ta idea, choć miałam nadzieję, że ceny będą bardziej „jak w wypożyczalni”. Pamiętam szukanie sukienek na studniówkę, ślub znajomej itp. Obie kupiłam za kilkanaście zł w szmateksie, choć budżet miałam kilka razy większy. I obie leżą w szafie, niepotrzebnie zajmując miejsce. Gdybym mogła wypożyczyć je za kilka zł, to z pewnością bym to zrobiła. Za kilkadziesiąt – nie. Za kilkaset – nie ma mowy.

Myślę, że ta opcja sprawdza się przy naprawdę dużych okazjach, jak uroczysta gala albo bal. Jeżeli chodzi o sukienkę koktajlowa, to wolałabym ją mimo wszystko kupić, bo okazji, w których się przydaje jest sporo. Warto też mieć taką sukienkę w szafie w razie np. niespodziewanego przyjęcia – zawsze to jakieś ubezpieczenie!

W moim przekonaniu, co potwierdził ten tekst, blog nie poszedł w fajnym kierunku. W moim odczuciu wręcz przeciwnie- wartościowe treści, które były publikowane wcześniej zostały zastąpione przez reklamy prasownicy, farby do malowania ściany, kosmetyków naturalnych i ostatecznie wypożyczalni sukienek. Żaden z artykułów nie był oczywiście sponsorowany, tylko wyszło tak, że każdy produkt został opisany jako godny polecenia. Może są to moje odczucia, może ja się zmieniłam (a czytam bloga od początku swojej drogi do minimalizmu) a może ten blog. W każdym razie dziś nasze drogi się rozeszły. Dziękuje za cenne rady odnośnie organizowania szafy, planowania biznesu i wewnętrznej motywacji, ale epickie reklamy to nie jest to, co trafia w mój gust. Mimo to bardzo dziękuję i życzę dalszych blogerskich sukcesów.

Jestem zszokowana, jakie reakcje wzbudził ten post i idea wypożyczania sukienek. Mi osobiście ten pomysł bardzo się podoba, fakt, nie jest to tania usługa, ale, tak jak Kasia napisała, gdyby była bardziej rozpowszechniona ceny mogłyby spaść. Sama rozważam wypożyczenie sukni ślubnej. Uważam, że idzie to bardzo dobrze w parze z duchem minimalizmu! Wypożyczanie jest też przyjazne środowisku. Nie rozumiem skąd ta reakcja, Kasia tylko podała kolejny sposób na ograniczanie posiadania, a komentarze na temat wyglądu, włosów itp są nie do przyjęcia, jak można tak krytykować nie będąc pytany o zdanie! Kasia nie prosiła o opinię w tym temacie! Dodatkowo Kasia napisała, że nie znalazła idealnej sukienki, być może gdyby taka znalazła kupilaby, ale nie chciała być „prawie zadowolona” . Świetnie trafił do mnie komentarz jednej z czytelniczek, że usługi takie jak fryzjer również są jednorazowe, a jakoś łatwiej przychodzi za nie płacić, ale sukienke Trzeba koniecznie mieć, no bo jak To!

To prawda, że skupiłyśmy się głównie na wypożyczaniu (lub nie) sukienek i ich cenach, zamiast na idei ;) Mam jedną balową suknię – mojej mamy, miałam ją na studniówce i poten na dwóch balach – ale zbyt często używana nie jest i nie będzie ;) Wypożyczanie w przypadku wielkiej gali sprawdziłoby się idealnie :)
Chciałam napisać, że bardzo podoba mi się Twój pomysł na serię postów i jestem zdecydowanie przeciwko niepotrzebnemu nabywaniu i posiadaniu. Przytaczasz, Kasiu, społeczny przeciw co do wynajmowania mieszkań – tak bardzo tak ;) No bo jak to, już kilka lat po ślubie i wciąż nie planujemy nic kupić :P
Na całe szczęście powoli się to podejście zmienia, coraz więcej ludzi dochodzi do wniosku, że w przypadku przedmiotów lepiej używać niż mieć ;)

Kasiu, jak oceniasz jakość sukienki, jej odszycie? Jak się w niej czułaś? Czy różni się znacznie od tańszych produktów? Myślę, że jakbym była sławna i bogata i wypadałoby ubierać się na każde wyjście inaczej, to tylko bym wypożyczała.

Wolałbym kupić sukienkę niż ponosić tak duży koszt wypożyczenia, bo na pewno nieraz będzie okazja założenia jej jeszcze raz. Czasami wystarczy tylko zmiana dodatków i już kreacja prezentuje się inaczej.

Jak dla mnie to idealnym wyjsciem z takiej sytuacji jest kooperatywa. Miejsce w ktorym dziewczyny posiadajace sukienki wypozyczaja je za male pieniadze innym. Oczywiscie w razie zniszczenia sukienki zobowiazane jestesmy za nia zaplacic. Lub mozna skorzystac z takiego rozwiazania jakie maja prywatne carpoolingi. Wypozyczasz przez portal w ktorym zawiera sie ubezpieczenie masz obowiazek oddac sukienke do pralni lub oddac koszt wyczyszczenia jej itp. Boli mnie fakt ze musilabym placic dosc spora kase za rzecz na jedno wyjscie tak samo jak kupienie butow zlej jakosci ktore sie rozleca. Uwazam ze ceny za wypozyczenie rzeczy powinny byc proporcjonalne, a nie placic za wypozyczenie sukienki tyle co za wypozyczenia auta, ktorego koszty utrzymania sa duzo wyzsze nie mowiac juz o wartosci. Sama inicjatywa jak najbardziej na plus – rozwiazanie jest jak dla mnie kiepskie. Moim zdaniem idealne na suknie slubne i balowe ale nie na rodzinne uroczystosci. Swoja droga fajnie by bylo miec takie miejsce gdzie mozna tez wypozyczyc garnitur dla kobiet albo inne eleganckie rozwiazanie (biznesowe i nie tylko) dla tych ktorzy nie chodza w sukienkach ( ja nie chodze i nie mam zamiaru mam wielki problem w czym isc na slub znajomych :D )